Kino, film, teatr

RECENZJE, REFLEKSJE, NOTKI

Prometeusz

Uczniowie klas siódmych Szkoły Podstawowej EKOLA razem z gimnazjalistami Zespołu Szkół EKOLA w piątek 26 października wybrali się, do Centrum Festiwalowego IMAPRT na spektakl taneczno – akrobatyczny pod tytułem „Prometeusz”. Na miejsce jechaliśmy tramwajem. Niestety pogoda nam nie sprzyjała, wiał zimny wiatr i padał deszcz.            

Po dotarciu dostaliśmy bilety i od razu weszliśmy na salę. Siedzieliśmy w auli głównej oraz na balkonie, z którego niestety nie widziałam dobrze całej sceny. Cała sala była wypełniona. Przedstawienie trwało trzy godziny, z krótkim antraktem.

Spektakl w niezwykły sposób przedstawiał mit o Prometeuszu, od stworzenia świata do jego śmierci. Podczas występu nie pojawiło się ani jedno słowo, wszystko było pokazane tańcem i akrobacjami. Sceny, które ciężko wykonać, prezentowane były przy pomocy kurtyny i specjalnego światła. Pojawiły się elementy teatru cieni, ekwilibrystyki cyrkowej i wschodniej sztuki walki. Układy te sprawiały wrażenie jakby grawitacja nie istniała, a aktorzy byli niczym piórka.

Dlatego, że interesuję się teatrem i chcę w przyszłości zostać aktorką występ bardzo mi się spodobał. Rzadko widuję tego typu sztuki, więc wywarła na mnie duże wrażenie. Podziwiam wszystkich aktorów za czas, który trzeba było  poświęcić na próby, ponieważ wszystko było dokładnie przemyślane i dopracowane. Ujęło mnie, że opowieść o Prometeuszu została przedstawiona w bardzo artystyczny sposób za pomocą trudnych i skomplikowanych figur oraz tańca. Chętnie oglądałabym przedstawienia tego typu częściej, dlatego też wszystkim polecam ten wyjątkowy spektakl.

Zosia, kl. 7a

Co się wydarzyło za niebieskimi drzwiami? Czyli kilka słów o uczestnictwie w wycieczce na lekcję kinową:

27 września 2017r. około godziny 11:30 klasy gimnazjalne i 7 SP ruszyły tramwajem na lekcję kinową do Multikina. Przed seansem rozpoczęła się prelekcja, która wprowadziła nas w tematykę efektów specjalnych. Prowadzący opowiadał o technikach produkcji filmów, sposobach wykorzystywania niezwykłości w filmie. Dowiedzieliśmy się, w jaki sposób pracuje się z greenscreenem, jak wykorzystuje kukły i roboty na planie filmowym. Poznaliśmy różnice między szybą szklaną a chemicznymi związkami, które ją imitują, przez co rozbijając się, nie krzywdzą aktorów. Przykłady filmowe uświadomiły nam, czym się różnią makiety od modeli i w jakich filmach je zastosowano. Mimo iż prowadzący świetnie opowiadał, wszyscy zastanawialiśmy się, po co nam ten wykład? Gdy film się rozpoczął - wszystko stało się jasne! „Za niebieskimi drzwiami” w reżyserii Mariusza Paleja, na podstawie książki Marcina Szczygielskiego o tym samym tytule okazał się filmem naszpikowanym różnego typu efektami specjalnymi. Choć tematyka filmu była bardzo trudna i ważna (zacieranie granicy między śmiercią a życiem), film nie zrobił na nas wielkiego wrażenia. Stał się jednak dla nas tematem do dyskusji na temat idei wolontariatu, fundacji Ewy Błaszczyk oraz igraszek losu. Lekcja kinowa podobała nam się. Sądzimy, że była ciekawym pomysłem, który zmusza nas do rozmów na życiowe tematy.

Kaja Warchałowska, kl. 7a